۱۶ آبان ۹۹ ، ۰۱:۰۸
خلوتگه راز
بسم الله الرحمن الرحیم
دلم میخواهد در خلوتی که صدای هیچ چیز و هیچ شخصی نیست تو را فریاد بزنم،تو را بخوانم:
دست به آستانت بلند کرده ام
و از این سردی سجاده /که نگاهی جز چشمان اشکبارم بر آن نیست سخت در هراسم...
...در این خلوتگه و سکوت دلگیر
...تو به عظمت کلمه الله اکبر و من چنین کوچک و خوار
از تو میخواهم مرا را دریابی و از سجده چشمان اشکبارم دریابی دردم را...
و اینک تنها تویی و ....
میدانم که می بینی....
